Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

fungorum PM

  • 1 Mycetophila fungorum

    2. RUS грибной комарик m обыкновенный
    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Mycetophila fungorum

  • 2 pediculus

    I ī m. [demin. к pes ]
    1) ножка (argenteus Dig; fungorum PM)
    2) стебелек ( foliorum PM); черенок ( uvarum Col)
    II pēdiculus (стяж. pēdiclus и pēduclus), ī m. [demin. к pedis ]
    вошь CC, Col, PM
    in alio peduclum vides, in te ricĭnum non vides погов. Pt — у другого ты видишь вошь, а у себя и клеща не замечаешь

    Латинско-русский словарь > pediculus

  • 3 succurro

    suc-curro, currī, cursum, ere
    1) пробегать под (чем-либо), проходить снизу (alicui rei Lcr, Vr)
    2) приходить (спешить) на помощь (laborantibus C, Cs; alicui auxilio Cs)
    s. vitae alicujus C — спасать чью-л. жизнь
    4) способствовать, содействовать, служить средством
    his tantis mălis haec subsidia succurrebant, quomĭnus omnis delerētur exercĭtus Cs — в этих тяжёлых условиях следующие обстоятельства помешали распадению всей армии
    5) представляться, приходить в голову ( succurrit versus ille Homerĭcus Su)
    non dubĭto legentibus illud succursurum, unde... L — читателям, конечно, придёт в голову вопрос, откуда...
    6) выступать против, идти навстречу
    licet omnes in me terrores impendeant, succurram atque subibo C — пусть мне угрожают всяческие ужасы, я встречу (их) лицом к лицу

    Латинско-русский словарь > succurro

  • 4 volva

    ae f. [ volvo ]
    1) покров, оболочка ( fungorum PM)
    2) анат. матка Vr, CC, PM etc.
    3) матка свиньи (лакомое блюдо у римлян) H, PM, PJ, M

    Латинско-русский словарь > volva

  • 5 igitur

    igitur, Adv., unter diesen Verhältnissen, so, sonach, I) im allg.: sei (= si) in ius vocat, ni it antestator, igitur im (= eum) capito, XII tabb.: quando habeo anulum, igitur rationem mearum fabricarum dabo, Plaut. – dah. igitur tum, igitur deinde, sodann, Plaut.: igitur demum, dann nun erst, Plaut. – igitur ut, so daß, deshalb daß, Plaut. – II) insbes.: A) bei einer notwendigen logischen Schlußfolge = also, demnach, sonach, folglich, e Lacedaemoniis unus, cum Perses hostis in colloquio dixisset glorians, solem prae iaculorum multitudine et sagittarum non videbitis: in umbra igitur, inquit, pugnabimus, Cic.: si mentiris, mentiris. Mentiris autem: igitur mentiris, Cic. – B) in Fragesätzen = also, denn, ecquis est igitur te excepto, qui illud aut fieri noluerit aut factum improbarit? ist denn nun wohl einer usw., Cic.: in quo igitur loco est? credo equidem in capite, Cic.: quid igitur faciam? was mache ich denn nun? Ter.: dices, quid igitur causae fuit? was war denn die U.? Cic. – in der ironischen od. sarkastischen od. unwilligen Frage, igitur hocine est amare? Plaut.: dicet aliquis: haec igitur est tua disciplina? Cic.: oblitusne es igitur fungorum illorum, quos apud Niciam? Cic.: quin igitur ad diripiendos thesauros discurrite? Curt. – C) bei Imperativen = also, so... denn, nun so, animadverte igitur, rectene hanc sententiam interpreter, Cic.: fac igitur, quod etc., Cic.: igitur exprome nobis etc., Tac. dial.: ganz gew. vide igitur, Cic. (s. Görenz Cic. Acad. 2, 96). – u. beim Konjunktiv, sit igitur cura elocutionis quam maxima, dum sciamus, Cic. – D) (wie οὖν) nach Abschweifungen, Episoden u. Parenthesen, um den Faden der Rede wieder anzuknüpfen = also, sage ich, cum Patrone Epicureo... Is igitur Patro, Cic.: scripsi etiam (nam ab orationibus disiungo me fere), scripsi igitur etc., Cic. Vgl. Bremi Nep. Thras. 4, 3. Fabri Sall. Cat. 54, 1. Mützell Curt. 3, 2 (4), 2. – E) um mehreres Gesagte zusammenzufassen, od. auch, um die Rede bis zu einem gewissen Abschluß zu bringen = nun, nun aber, pro imperio, pro exercitu, pro provincia etc., pro his igitur omnibus rebus nihil aliud a vobis, nisi huius temporis memoriam postulo, Cic.: nunc ad demonstrativum genus causae transeamus. – In huiusmodi igitur causa principium sumetur aut etc., Cornif. rhet. – / igitur steht gern nach einem oder zwei Wörtern, oder sogar zuletzt nach mehreren eng verbundenen Wörtern, doch auch zuerst (zB. häufig so bei Sall., selten bei Cic., zB. Tusc. 1, 9 u. 1, 11). Vgl. Wölfflin im Archiv 3, 560 f.

    lateinisch-deutsches > igitur

  • 6 igitur

    igitur, Adv., unter diesen Verhältnissen, so, sonach, I) im allg.: sei (= si) in ius vocat, ni it antestator, igitur im (= eum) capito, XII tabb.: quando habeo anulum, igitur rationem mearum fabricarum dabo, Plaut. – dah. igitur tum, igitur deinde, sodann, Plaut.: igitur demum, dann nun erst, Plaut. – igitur ut, so daß, deshalb daß, Plaut. – II) insbes.: A) bei einer notwendigen logischen Schlußfolge = also, demnach, sonach, folglich, e Lacedaemoniis unus, cum Perses hostis in colloquio dixisset glorians, solem prae iaculorum multitudine et sagittarum non videbitis: in umbra igitur, inquit, pugnabimus, Cic.: si mentiris, mentiris. Mentiris autem: igitur mentiris, Cic. – B) in Fragesätzen = also, denn, ecquis est igitur te excepto, qui illud aut fieri noluerit aut factum improbarit? ist denn nun wohl einer usw., Cic.: in quo igitur loco est? credo equidem in capite, Cic.: quid igitur faciam? was mache ich denn nun? Ter.: dices, quid igitur causae fuit? was war denn die U.? Cic. – in der ironischen od. sarkastischen od. unwilligen Frage, igitur hocine est amare? Plaut.: dicet aliquis: haec igitur est tua disciplina? Cic.: oblitusne es igitur fungorum illorum, quos apud Niciam? Cic.: quin igitur ad diripiendos thesauros discurrite? Curt. – C) bei Imperativen = also, so... denn, nun so, animadverte igitur, rectene hanc sententiam interpreter, Cic.: fac
    ————
    igitur, quod etc., Cic.: igitur exprome nobis etc., Tac. dial.: ganz gew. vide igitur, Cic. (s. Görenz Cic. Acad. 2, 96). – u. beim Konjunktiv, sit igitur cura elocutionis quam maxima, dum sciamus, Cic. – D) (wie οὖν) nach Abschweifungen, Episoden u. Parenthesen, um den Faden der Rede wieder anzuknüpfen = also, sage ich, cum Patrone Epicureo... Is igitur Patro, Cic.: scripsi etiam (nam ab orationibus disiungo me fere), scripsi igitur etc., Cic. Vgl. Bremi Nep. Thras. 4, 3. Fabri Sall. Cat. 54, 1. Mützell Curt. 3, 2 (4), 2. – E) um mehreres Gesagte zusammenzufassen, od. auch, um die Rede bis zu einem gewissen Abschluß zu bringen = nun, nun aber, pro imperio, pro exercitu, pro provincia etc., pro his igitur omnibus rebus nihil aliud a vobis, nisi huius temporis memoriam postulo, Cic.: nunc ad demonstrativum genus causae transeamus. – In huiusmodi igitur causa principium sumetur aut etc., Cornif. rhet. – igitur steht gern nach einem oder zwei Wörtern, oder sogar zuletzt nach mehreren eng verbundenen Wörtern, doch auch zuerst (zB. häufig so bei Sall., selten bei Cic., zB. Tusc. 1, 9 u. 1, 11). Vgl. Wölfflin im Archiv 3, 560 f.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > igitur

  • 7 Карантин

    - defensio de morborum contagiosorum (fungorum parasiticorum, herbarum noxiarum etc.) expansione; quarantina; quadragena; locus defensorius; punctum quarantenarium (quadragenarium);

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Карантин

  • 8 Помогать,

    помочь - juvare; adjuvare (aliquem in re aliqua, ad aliquid); adjutare; mederi; medicari; adesse; prodesse; confovere; expedire; bene facere; proficere; subvenire(homini perdito; civitati; priusquam ex castris subveniretur); subventare (alicui); supervenire (alicui); ferre alicui praesidium; suppetias ferre; suppetiari; administrare; valere (contra, adversus aliquid, morbum); succurrere (laborantibus; alicui auxilio; afflictis); subsistere (aerumnis alicujus); sublevare (defendere et sublevare aliquem; patriam pecunia); consulere; secundare; auxiliari;

    • я чрезвычайно благодарен коллегам, которые мне помогли в этой работе - collegis qui me in opere hoc adjuvarunt gratias quam maximas habeo;

    • помогать против ангины - contra anginam prodesse;

    • это лекарство помогает превосходно - hoc medicamentum praeclare facit;

    • помогать от грибных ядов - venenis fungorum succurrere;

    • помочь в нужде - subvenire necessitati;

    • не помогать кому-л. - abesse alicui, ab aliquo;

    • звание братьев римского народа им нисколько не поможет - longe iis fraternum nomen populi Romani afuturum esse;

    • смелым судьба помогает - fortes fortuna adjuvat;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Помогать,

  • 9 грибной комарик обыкновенный

    2. RUS грибной комарик m обыкновенный
    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA

    DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES > грибной комарик обыкновенный

  • 10 грибной комарик обыкновенный

    2. RUS грибной комарик m обыкновенный
    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > грибной комарик обыкновенный

  • 11 callum

    callum, i, n. ( callus, i, m., Cels. 5, 18, 36; 5, 26, 31 al.; Domit. Mars. ap. Charis. p. 55; plur. calli, Scrib. Comp. 37; 205; Suet. Aug. 80) [cf. Gr. kalamê; Lat. culmus, culmen].
    I.
    The hardened, thick skin upon animal bodies:

    fere res omnes aut corio sunt Aut etiam conchis aut callo aut cortice tectae,

    Lucr. 4, 935:

    calceamentum solorum callum,

    Cic. Tusc. 5, 32, 90:

    pedum,

    Plin. 22, 25, 60, § 127; cf. id. 9, 35, 54, § 108.— Plur., Suet. Aug. 80.—Hence,
    B.
    Meton.
    1.
    The hard flesh of certain animals:

    aprugnum,

    Plaut. Poen. 3, 2, 2; id. Pers. 2, 5, 4; for which absol. callum, id. Capt. 4, 3, 4; id. Ps. 1, 2, 33:

    manus elephanti,

    Plin. 8, 10, 10, § 31:

    locustarum,

    id. 9, 30, 50, § 95.—
    2.
    The hard skin or the hard flesh of plants:

    uvarum,

    Plin. 14, 1, 3, § 14:

    pirorum ac malorum,

    id. 15, 28, 34, § 116:

    fungorum,

    id. 22, 23, 47, § 96:

    foliorum,

    id. 16, 22, 34, § 82; Pall. Mart. 10, 28 al.—
    3.
    The hard covering of the soil:

    terrae,

    Plin. 17, 5, 3, § 33; 19, 2, 11, § 33; 31, 4, 30, § 53; also, of the hardness of salt:

    salis,

    id. 16, 12, 23, § 56.—
    II.
    Trop., hardness, callousness, insensibility, stupidity (rare;

    most freq. in Cic.): ipse labor quasi callum quoddam obducit dolori,

    renders callous to pain, Cic. Tusc. 2, 15, 36; 3, 22, 53; id. Fam. 9, 2, 3:

    ducere,

    Sen. Cons. ad Marc. 8, 2:

    inducere,

    Quint. 12, 6, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > callum

  • 12 callus

    callum, i, n. ( callus, i, m., Cels. 5, 18, 36; 5, 26, 31 al.; Domit. Mars. ap. Charis. p. 55; plur. calli, Scrib. Comp. 37; 205; Suet. Aug. 80) [cf. Gr. kalamê; Lat. culmus, culmen].
    I.
    The hardened, thick skin upon animal bodies:

    fere res omnes aut corio sunt Aut etiam conchis aut callo aut cortice tectae,

    Lucr. 4, 935:

    calceamentum solorum callum,

    Cic. Tusc. 5, 32, 90:

    pedum,

    Plin. 22, 25, 60, § 127; cf. id. 9, 35, 54, § 108.— Plur., Suet. Aug. 80.—Hence,
    B.
    Meton.
    1.
    The hard flesh of certain animals:

    aprugnum,

    Plaut. Poen. 3, 2, 2; id. Pers. 2, 5, 4; for which absol. callum, id. Capt. 4, 3, 4; id. Ps. 1, 2, 33:

    manus elephanti,

    Plin. 8, 10, 10, § 31:

    locustarum,

    id. 9, 30, 50, § 95.—
    2.
    The hard skin or the hard flesh of plants:

    uvarum,

    Plin. 14, 1, 3, § 14:

    pirorum ac malorum,

    id. 15, 28, 34, § 116:

    fungorum,

    id. 22, 23, 47, § 96:

    foliorum,

    id. 16, 22, 34, § 82; Pall. Mart. 10, 28 al.—
    3.
    The hard covering of the soil:

    terrae,

    Plin. 17, 5, 3, § 33; 19, 2, 11, § 33; 31, 4, 30, § 53; also, of the hardness of salt:

    salis,

    id. 16, 12, 23, § 56.—
    II.
    Trop., hardness, callousness, insensibility, stupidity (rare;

    most freq. in Cic.): ipse labor quasi callum quoddam obducit dolori,

    renders callous to pain, Cic. Tusc. 2, 15, 36; 3, 22, 53; id. Fam. 9, 2, 3:

    ducere,

    Sen. Cons. ad Marc. 8, 2:

    inducere,

    Quint. 12, 6, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > callus

  • 13 pediculus

    1.
    pĕdīcŭlus ( pĕdīclus), i, m. dim. [pes], a little foot.
    I.
    Lit.:

    pediculi octoni omnibus,

    Plin. 9, 28, 44, § 83:

    argentei,

    Dig. 34, 2, 33.—
    II.
    Transf., the foot-stalk or pedicle of a fruit or leaf:

    pediculi Punicorum,

    Col. 12, 44, 2:

    uvarum,

    id. 12, 43, 1:

    pediculo brevi sunt folia oleae,

    Plin. 16, 24, 38, § 91:

    fungorum,

    id. 22, 23, 47, § 96. [p. 1324]
    2.
    pĕdīcŭlus ( pĕdūc-, pĕdunc-), i, m. dim. [pedis], a louse: qui inter pilos palpebrarum pediculi nascuntur: id phtheiriasin Graeci nominant, Cels. 6, 6, 15; Plin. 29, 6, 38, § 121:

    ocimi cibus pediculos facit,

    id. 20, 12, 48, § 120; Col. 8, 7: pediculi terrae, another name for the scarabaei terrestres, Plin. 30, 5, 12, § 39.—In the form peduculus:

    (marini),

    Plin. 32, 7, 25, § 77; 32, 8, 28, § 89; Pelag. Vet. 7 med.; cf.: peduculus, phtheir, Gloss. Philox.:

    pulex, cimex, peduculus,

    Not. Tir. p. 176.—Form pedunculus, Pelag. 1, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > pediculus

  • 14 pituita

    pītŭīta (sometimes in the poets scan. as a trisyl., Hor. S. 2, 2, 76; id. Ep. 1, 1, 108; Pers. 2, 57; cf. Santen on Ter. Maur. p. 430), ae, f. [root pitu- for sputu-, from spu- of spuo, sputum; cf. Gr. ptuô, to spit], slime, clammy moisture.
    I.
    In the body, as diseased matter, phlegm, rheum, pituite; in fowls, the pip:

    cum sanguis corruptus est aut pituita redundat,

    Cic. Tusc. 4, 10, 23:

    capitis,

    Plin. 25, 11, 90, § 141:

    oris,

    id. 23, 1, 13, § 17:

    tantum bilis pituitaeque,

    Cato, R. R. 156, 4:

    adversus acutas pituitae fluxiones, quas Graeci rheumatismos vocant,

    Plin. 22, 25, 68, § 138:

    mala pituita nasi,

    Cat. 23, 17:

    stomacho tumultum Lenta feret pituita,

    Hor. S. 2, 2, 76:

    praecipue sanus, nisi cum pituita molesta est,

    id. Ep. 1, 1, 108; Sen. Q. N. 6, 2, 4.—Of the pip, Col. 8, 5, 22; Plin. 10, 57, 78, § 157; Pall. 1, 27.—
    II.
    A viscous, gummy moisture that exudes from trees, Plin. 17, 27, 43, § 252:

    fungorum origo non nisi ex pituitā arborum,

    id. 22, 23, 47, § 96.

    Lewis & Short latin dictionary > pituita

  • 15 subcurro

    suc-curro ( subc-), curri, cursum, 3, v. n., to run under.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: tempore eodem aliud nequeat succurrere lunae Corpus, * Lucr. 5, 763; cf.: pagus Succusanus, quod succurrit Carinis, runs, i. e. lies under or behind, Varr. L. L. 5, § 48 Müll.—
    B.
    In partic., to run or hasten to the aid or assistance of one; to help, aid, assist, succor (the predom. and class, signif.;

    syn.: subvenio, adjuvo, sublevo): ut laborantibus succurrat,

    Cic. de Or. 1, 37, 169:

    saluti fortunisque communibus,

    id. Rab. Perd. 1, 3:

    succurrit illi Varenus et laboranti subvenit,

    Caes. B. G. 5, 44:

    laborantibus,

    id. B. C. 2, 6; Sall. C. 60, 4:

    afflictis semper,

    Nep. Att. 11:

    suis cedentibus auxilio,

    Caes. B. G. 7, 80:

    domino,

    Cic. Mil. 10, 29: oppido, Auct. B. Afr. 5, 1.—
    2.
    Of things, to be useful for, good against:

    tantis malis,

    Caes. B. C. 3, 70. —

    Esp., of medicines: cannabis succurrit alvo jumentorum,

    helps, relieves, Plin. 20, 23, 97, § 259:

    strangulationibus (crethmos),

    id. 26, 15, 90, § 158:

    venenis fungorum (nitrum),

    id. 31, 10, 46, § 119: dum succurrere humanis erroribus cupiunt, ipsi se in errores maximos induxerunt, Lact. 1, 3, 8.— Impers. pass.:

    se confidere munitionibus oppidi, si celeriter succurratur,

    Caes. B. C. 3, 80; 3, 52; Liv. 3, 58; Cels. 8, 4; Plin. 23, 1, 27, § 56; Quint. 10, 7, 2:

    paratae lites: succurrendum'st,

    Ter. Ad. 5, 3, 6.—
    II.
    Trop.
    * A.
    In gen.:

    licet undique omnes in me terrores periculaque impendeant omnia, succurram atque subibo,

    I will encounter and undergo them, Cic. Rosc. Am. 11, 31.—
    B.
    In partic., to come into the mind, occur to one (class.; esp. freq. after the Aug. period;

    syn. subit): ut quidque succurrit, libet scribere,

    Cic. Att. 14, 1, 2: illud etiam mihi succurrebat, grave esse, etc., id. fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 6:

    alicui,

    Liv. 6, 12; Quint. 3, 4, 6; 8, 3, 81 et saep.: succurrit versus ille Homericus, etc., Aug. ap. Suet. Tib. 21 fin.—Impers.:

    non succurrit tibi, quamdiu circum Bactra haereas,

    Curt. 7, 8, 21:

    neque cuiquam facile succurrat,

    Suet. Tit. 10.—With inf.:

    et illud annotare succurrit, unum omnino, etc.,

    Plin. 7, 48, 49, § 157:

    mirari succurrit,

    id. 17, 1, 1, § 1; 34, 18, 51, § 171.

    Lewis & Short latin dictionary > subcurro

  • 16 succurro

    suc-curro ( subc-), curri, cursum, 3, v. n., to run under.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: tempore eodem aliud nequeat succurrere lunae Corpus, * Lucr. 5, 763; cf.: pagus Succusanus, quod succurrit Carinis, runs, i. e. lies under or behind, Varr. L. L. 5, § 48 Müll.—
    B.
    In partic., to run or hasten to the aid or assistance of one; to help, aid, assist, succor (the predom. and class, signif.;

    syn.: subvenio, adjuvo, sublevo): ut laborantibus succurrat,

    Cic. de Or. 1, 37, 169:

    saluti fortunisque communibus,

    id. Rab. Perd. 1, 3:

    succurrit illi Varenus et laboranti subvenit,

    Caes. B. G. 5, 44:

    laborantibus,

    id. B. C. 2, 6; Sall. C. 60, 4:

    afflictis semper,

    Nep. Att. 11:

    suis cedentibus auxilio,

    Caes. B. G. 7, 80:

    domino,

    Cic. Mil. 10, 29: oppido, Auct. B. Afr. 5, 1.—
    2.
    Of things, to be useful for, good against:

    tantis malis,

    Caes. B. C. 3, 70. —

    Esp., of medicines: cannabis succurrit alvo jumentorum,

    helps, relieves, Plin. 20, 23, 97, § 259:

    strangulationibus (crethmos),

    id. 26, 15, 90, § 158:

    venenis fungorum (nitrum),

    id. 31, 10, 46, § 119: dum succurrere humanis erroribus cupiunt, ipsi se in errores maximos induxerunt, Lact. 1, 3, 8.— Impers. pass.:

    se confidere munitionibus oppidi, si celeriter succurratur,

    Caes. B. C. 3, 80; 3, 52; Liv. 3, 58; Cels. 8, 4; Plin. 23, 1, 27, § 56; Quint. 10, 7, 2:

    paratae lites: succurrendum'st,

    Ter. Ad. 5, 3, 6.—
    II.
    Trop.
    * A.
    In gen.:

    licet undique omnes in me terrores periculaque impendeant omnia, succurram atque subibo,

    I will encounter and undergo them, Cic. Rosc. Am. 11, 31.—
    B.
    In partic., to come into the mind, occur to one (class.; esp. freq. after the Aug. period;

    syn. subit): ut quidque succurrit, libet scribere,

    Cic. Att. 14, 1, 2: illud etiam mihi succurrebat, grave esse, etc., id. fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 6:

    alicui,

    Liv. 6, 12; Quint. 3, 4, 6; 8, 3, 81 et saep.: succurrit versus ille Homericus, etc., Aug. ap. Suet. Tib. 21 fin.—Impers.:

    non succurrit tibi, quamdiu circum Bactra haereas,

    Curt. 7, 8, 21:

    neque cuiquam facile succurrat,

    Suet. Tit. 10.—With inf.:

    et illud annotare succurrit, unum omnino, etc.,

    Plin. 7, 48, 49, § 157:

    mirari succurrit,

    id. 17, 1, 1, § 1; 34, 18, 51, § 171.

    Lewis & Short latin dictionary > succurro

  • 17 volva

    volva or vulva, ae, f. [volvo], a wrapper, covering, integument.
    I.
    In gen.:

    fungorum,

    Plin. 22, 22, 46, § 93:

    pomorum,

    i. e. the seed-covering, Scrib. Comp. 104 fin.
    II.
    In partic., the womb, matrix of women and she-animals (syn. uterus), Varr. R. R. 2, 1, 19; Cels. 4, 1; 4, 20; 5, 21; 5, 25 et saep.; Plin. 11, 37, 84, § 209; Juv. 6, 128; Mart. 11, 61, 11; Pers. 4, 35 al.— A sow's matrix, as a very favorite dish, Plin. 11, 37, 84, § 210; Naev. ap. Macr. S. 2, 14; Hor. Ep. 1, 15, 41; Mart. 13, 56, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > volva

  • 18 помогать

    juvare [o, juvi, jutum]; adjuvare (aliquem in re aliqua, ad aliquid); adjutare [1]; medēri [eor, -]; medicari [or, atus sum]; adesse [sum, fui]; prodesse; confovēre [eo, fovi, fotum]; expedire [4]; bene facere [io, feci, factum]; proficere [io, feci, fectum]; subvenire [io, veni, ventum] (homini perdito; civitati; priusquam ex castris subveniretur); supervenire (alicui); subventare [1] (alicui); ferre [fero, tuli, latum] alicui praesidium; suppetias ferre; suppetiari [or, atus sum]; administrare [1]; valēre [eo, ui] (contra, adversus aliquid, morbum); succurrere [o, curri, cursum] (laborantibus; alicui auxilio; afflictis); subsistere [o, stiti] (aerumnis alicujus); sublevare [1] (defendere et sublevare aliquem; patriam pecuniā); consulere [o, ui, ltum]; secundare [1]; auxiliari [or, atus sum]

    • я чрезвычайно благодарен коллегам, которые мне помогли в этой работе collegis qui me in opere hoc adjuvarunt gratias quam maximas habeo

    • помогать против ангины contra anginam prodesse

    • это лекарство помогает превосходно hoc medicamentum praeclare facit

    • помогать от грибных ядов venenis fungorum succurrere

    • помочь в нужде ыгимутшку тусуыышефешж

    • не помогать кому-л. abesse alicui, ab aliquo

    • звание братьев римского народа им нисколько не поможет longe iis fraternum nomen populi Romani afuturum esse

    • смелым судьба помогает fortes fortuna adjuvat

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > помогать

  • 19 10089

    2. RUS грибной комарик m обыкновенный
    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA

    DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES > 10089

  • 20 10089

    2. RUS грибной комарик m обыкновенный
    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA

    FÜNFSPRACHIGES WÖRTERBUCH DER TIERISCHEN NAMEN > 10089

См. также в других словарях:

  • Index Fungorum — URL: http://www.indexfungorum.org Коммерческий: Нет Тип сайта: База данных …   Википедия

  • Elenchus fungorum (книга Фриса) — У этого термина существуют и другие значения, см. Elenchus fungorum. Elenchus fungorum …   Википедия

  • Synopsis methodica fungorum — Synopsis methodica fungorum …   Википедия

  • Elenchus fungorum (книга Бача) — У этого термина существуют и другие значения, см. Elenchus fungorum. Elenchus fungorum …   Википедия

  • Index Fungorum — Infobox Website name = Index Fungorum url = http://www.indexfungorum.org/ commercial = No type = Database registration = Not required owner = CABI Bioscience author = Index Fungorum Partnership launch date = current status = Index Fungorum , an… …   Wikipedia

  • Index Fungorum — Référence Index Fungorum : Boletus edulis (en) Index Fungorum est une …   Wikipédia en Français

  • Burkholderia fungorum — Taxobox color = lightgrey name = Burkholderia fungorum regnum = Bacteria phylum = Proteobacteria classis = Beta Proteobacteria ordo = Burkholderiales familia = Burkholderiaceae genus = Burkholderia species = B. fungorum binomial = Burkholderia… …   Wikipedia

  • Choephora fungorum — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum …   Wikipedia

  • Index Fungorum — Index Fungorum, es un proyecto internacional para indexar todos los nombres formales (nombres científicos) en los Reino Fungi. Es comparable a IPNI, pero con más instituciones contribuyentes. Otra diferencia es que el Índice Internacional de… …   Wikipedia Español

  • Elenchus fungorum — название нескольких научных изданий по микологии: Elenchus fungorum книга А. Бача, изданная в 1783 1789 годах; Elenchus fungorum книга Э. М. Фриса, изданная в 1828 году …   Википедия

  • Narcisse Patouillard — Narcisse Théophile Patouillard Narcisse Patouillard Narcisse Théophile Patouillard est un pharmacien et un éminent mycologue français, né le 2 juillet 1854 à Macornay et mort le 30 mars 1926 à Paris, à l âge de soixante douze ans. Sa thèse pou …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»